Św. Stanisław Kostka urodził się w 1550 roku w Rostkowie, małej wiosce na Mazowszu. Przyszedł na świat w rodzinie dobrze znanej. Jego ojcem był Jan Kostka, piastujący od 1564 roku urząd kasztelana zakroczymskiego, matką Małgorzata z domu Kryska. Stanisław Kostka miał dwie siostry i trzech braci. Odebrał w rodzinie wychowanie katolickie w duchu skromności, pobożności i uczciwości. W swoim domu rodzinnym w Rostkowie Stanisław przebywał do czternastego roku życia. Następnie rozpoczął studia w szkole jezuitów w Wiedniu. Rozkład zajęć obejmował modlitwy, msze, nauki łaciny i niemieckiego. Również swój wolny czas poświęcał na „rzeczy dobre i pobożne”.Był w tym nadobowiązkowy, bowiem z czasem przystąpił do regularnego samobiczowania się, do tego stopnia, że osłabił organizm do granic wytrzymałości biologicznej. Na tak zwaną wówczas niemoc śmiertelną zapadł w grudniu 1565 roku. Pewnego dnia Stanisław miał widzenie Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Widzenie to odcisnęło się na jego życiu, ponieważ doznał nagłego uzdrowienia, z poleceniem od Niepokalanej, by wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Aby uniknąć trudności ze strony rodziny, potajemnie uciekł z Wiednia i dotarłszy pieszo do Bawarii, zgłosił się do świętego Piotra Kanizego, ówczesnego prowincjała jezuitów niemieckich. Stanisław został przyjęty do jezuitów najpierw na próbę. Sprzątał pokoje i pomagał w kuchni, po pewnym jednak został skierowany do Rzymu, gdzie 28 października 1567 roku został przez generała zakonu, świętego Franciszka Borgiasza przyjęty do Towarzystwa Jezusowego. Rozkład zajęć nowicjuszów przedstawiał się następująco: modlitwa, praca umysłowa i fizyczna, posługi w domu i w szpitalach, dyskusje na tematy życia wewnętrznego i o sprawach kościelnych, konferencje mistrza nowicjatu i przyjezdnych gości. Stanisław czuł się szczęśliwy, że wreszcie osiągnął swój życiowy cel. W 1568 roku złożył śluby zakonne. Dnia 10 sierpnia w uroczystość świętego Wawrzyńca Stanisław napisał list do Matki Bożej i ukrył go na swojej piersi. Przyjmując tego dnia Komunię świętą, prosił świętego Wawrzyńca, aby dana mu była u Boga łaska śmierci w święto Wniebowzięcia. Jego prośba została wysłuchana. Umarł mając zaledwie siedemnaście lat 15 sierpnia 1568 roku. W dwa lata później otwarto grób świętego Stanisława, a wtedy znaleziono jego ciało nietknięte rozkładem. W 1674 ogłoszono świętego Stanisława Kostkę patronem Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego. W roku 1714 papież Klemens XI uruchomił przewód kanonizacyjny swym dekretem, ale już sam akt kanonizacji został dokonany przez papieża Benedykta XIII dopiero w roku 1726. Uroczystość sprowadzenia do Polski małej części relikwii świętego Stanisława odbyła się w roku 1926, czyli w 200. rocznicę kanonizacji. Miały wówczas miejsce uroczystości jubileuszowe z udziałem samego prezydenta państwa, Ignacego Mościckiego. Ciało świętego Stanisława do dziś spoczywa w kościele świętego Andrzeja Boboli w Rzymie. Kościół katolicki w Polsce wspomina Świętego Stanisława Kostkę 18 września jako patrona młodzieży,studentów,ministrantów,osób chorych na białaczkę i jednego z Patronów Polski. Patronuje on również ogólnopolskiej organizacji jaką jest Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży.
